Taktykę tę zacząłem stosować w Górniku Zabrze po przejściu tam w połowie 1. sezonu. Nie udało mi się, co prawda, awansować do grupy mistrzowskiej, ale wybronić się z ostatniego miejsca na 9. i wygrać Puchar Polski po finale z Legią, grając na obu tych frontach efektowną piłkę, też jest wyczynem. Po letnich wzmocnieniach udało mi się być do połowy 2. sezonu na szczycie tabeli.

W tym momencie kariery przejąłem Legię. Spędziłem tam trzy sezony, zdobywając trzy Mistrzostwa Polski (2., 3. i 4. sezon gry) oraz dwa razy Puchar Polski (3. i 4. sezon gry) i dochodząc co sezon do fazy grupowej LM (co roku zajmując... ostatnie miejsce w grupie).

W połowie sezonu piątego przyjąłem ofertę będącej w kryzysie Fiorentiny (tuż nad strefą spadkową) i do końca sezonu, po wybornej grze, udało mi się ją wprowadzić do gry w pucharach (za sprawą Matti Destro, który był/jest idealnym napastnikiem do tej taktyki).

Na sezon szósty przejąłem ciepłą posadkę w Arsenalu (2. miejsce w sezonie piątym, za Southampton), gdzie spędziłem 1,5 roku, zdobywając Mistrzostwo Anglii i Capital One Cup i dochodząc do ćwierćfinału LM.

W sezonie ósmym (pół siódmego byłem bezrobotny, gdyż bezowocnie czekałem na posadkę w PSG lub Realu Madryt) wróciłem do Premier League, do Southampton, gdzie znajdowałem się na szczycie, aż do feralnego momentu, gdy wymieniając części komputera, nie zgrałem poprawnie na inny dysk mojej kariery, przez co muszę zaczynać od nowa (stąd screeny z Legii).

Te wszystkie osiągnięcia zawdzięczam tej oto taktyce. Teraz parę słów o niej, gdyż pewnie na to czekaliście:
- charakteryzuje się długim utrzymaniem przy piłce (minimum 50%-50%, maksimum 28%-72%)
- są to cierpliwie budowane ataki pozycyjne (krótkie podania, począwszy od bramkarza, który nie wykopuje piłki w trybuny)
- ofensywni skrzydłowi (schodzący napastnicy) i boczni obrońcy (kompletni wysunięci) zdobywają dużo goli, gdy osamotniony napastnik (czasami są z tym problemy) jest osaczony przez obrońców, oraz asystują (raczej obrońcy)
- gole z rzutów rożnych (trzeba zainwestować w dobrze grających głową, wysokich - 185 minimum, środkowych obrońców, są oni w stanie zdobyć z 5-10 goli na sezon każdy). Uwaga! Nabieg obrońcy i dośrodkowanie na krótki słupek.
- ostatnie i najważniejsze. ZAKAZ strzałów z dystansu dla wszystkich, a w szczególności skrzydłowych i bocznych obrońców.

I to by było na tyle! W skrócie mówiąc, taktyka podobna do Juventusu, wykonanie do Barcelony. Tym, którzy dotarli do końca tego wywodu, dziękuję za cierpliwość!